Πορεία ζωής

από fraulina Σαβ Δεκ 15, 2007 7:53 pm

Όταν ήμουν 14 χρονών, ήλπιζα ότι μια μέρα θα βρω ένα κορίτσι.
Όταν έγινα 16 βρήκα ένα κορίτσι, αλλά δεν είχε καθόλου πάθος, κι έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με πάθος για ζωή.
Στο κολέγιο έβγαινα ραντεβού με ένα παθιάρικο κορίτσι, αλλά παραήταν συναισθηματική. Όλα μαζί της ήταν μία κατάσταση εκρηκτική. Ήταν μελοδραματική, έκλαιγε όλη μέρα και με απειλούσε με αυτοκτονίες. Έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με συναισθηματική σταθερότητα.
Όταν έγινα 25 βρήκα ένα πολύ σταθερό κορίτσι, αλλά ήταν βαρετή. Ήταν απόλυτα προβλέψιμη και δεν την ενθουσίαζε τίποτα. Η ζωή μου μαζί της ήταν τόσο ανιαρή που αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι γεμάτο με ενθουσιασμό για ζωή.
Όταν έγινα 28 βρήκα ένα ενθουσιώδες κορίτσι, αλλά δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τους ρυθμούς της. Έτρεχε από το ένα πράγμα στο άλλο, ποτέ δεν καθόταν στα αυγά της. Λειτουργούσε παρορμητικά και με έκανε τόσο ευτυχισμένο όσο και δυστυχή. Αρχικά ήταν πολύ ενθουσιώδης, αλλά αλλού την έχανες κι αλλού την έβρισκες. Έτσι αποφάσισα να βρω ένα κορίτσι με πιο εφικτούς στόχους στη ζωή του.
Όταν έφτασα τα τριάντα, βρήκα ένα έξυπνο και φιλόδοξο κορίτσι με τα δυο της πόδια να πατάνε γερά στη γη και ..... την παντρεύτηκα. Ήταν τόσο φιλόδοξη που με χώρισε και πήρε ό,τι είχα και δεν είχα.
Τώρα είμαι πιο ώριμος και πιο σοφός, και ψάχνω για ένα κορίτσι με μεγάλα βυζι@.